سیلی به یک خارجی به خاطر بی‌احترامی به سرباز ایرانی+تصاویر
تاریخ انتشار: ۲۵ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۸۵۵۹۷۹
اگر از خیابان شهید رجایی در محدوده محله علی‌آباد منطقه ۱۶ گذرکرده باشید، در راسته مسجد مادر، سردری را می‌بینید که بی‌شباهت به سردر دانشگاه تهران نیست! به گزارش«جنوب نیوز» به نقل از همشهری آنلاین؛ اینکه چطور و چگونه سردخانه «گرنکو» در این نقطه از شهر تهران سر درآورده خودش قصه و حکایت جالبی دارد. اگر از ظاهر و باطن این بنا سر درنمی‌آورید کافی است که مشامتان را کمی تیز کنید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
محله علی‌آباد و زمین‌های دوروبرش مال و املاک ملکه توران سلیمانی، سومین همسر رضاشاه پهلوی و پسرش شاپور غلامرضا بود و ملکه توران این زمین‌ها را از پدرش به ارث برده بود. سال ۱۳۵۱ که هنوز اینجا زمین‌های کشاورزی بود، شاپور غلامرضا تصمیم به ساخت سردخانه می‌گیرد.
معمار سردخانه فردی به نام «معمار قیدی» بود که ساختمان سردخانه را به صورت دیوارهای ۴۰ سانتیمتری می‌سازد. با نظارت یک مهندس پاکستانی به نام «مهندس رحمان‌خان» تأسیسات سردخانه از هلند می‌آید. همان اول کار قسمت جنوبی سردخانه به بهربرداری می‌رسد و قسمت شمالی‌اش بعدها راه‌اندازی می‌شود. نماینده شاپور غلامرضا «مرتضی سلطانیه» تقریباً حضور دائمی در سردخانه داشت و شاپور غلامرضا هم ماهی یک بار به سردخانه سر می‌زد. آن سال‌ها کارکنان، شامل این چند نفر بودند: ۳ نفر کارگر خدمات، ۴ یا ۵ نفر کارگر موتورخانه، ۲ سرباز وظیفه که یکی نگهبان و مسئول خرید بود و دیگری راننده سرویس کارکنان و یک استوار به نام استوار محمودی که نظارت بر کار سربازها را عهده‌دار بود.
«حاج اصغر رزازیان»؛ تاجر بزرگ موز در ایرانقبل از انقلاب سردخانه گرنکو به نوعی در اختیار «حاج اصغر رزازیان» تاجر موز بود که امتیاز واردات موز «چکیتا» را داشت، اصلاً شاپور غلامرضا سردخانه را برای نگهداری موز ساخته بود و این انحصار تا سال ۱۳۵۷ همچنان حفظ شد. موز، شاید تنها میوه ۴ فصل سال است. موز به صورت سبز می‌آمد و در انبارها در دمای ۱۲ درجه بالای صفر نگهداری می‌شد بعد از آن دمای انبارها را تا ۱۷-۱۸ درجه بالا می‌بردند تا اصطلاحا موز برسد. وقتی موزها می‌رسید وارد بازار می‌شد. فاصله وارد شدن موز به سردخانه تا تزریق شدن به بازار ۵ روز طول می‌کشید. موز کیلویی ۴ تومان به فروش می‌رسید. سردخانه تمام مدت فعال بود و به محض اینکه خالی می‌شد کشتی بعدی موز می‌رسید.
یک روز از سر لج ولجبازی اتفاقی می‌افتد به این شرح که کارکنانی که موز را می‌رساندند- به معنی رسیده شدن- ۲ نفر بودند و با هم کمی کل‌کل داشتند و هر فرصتی را برای ضایع کردن هم از دست نمی‌دادند؛ در انباری که نهایت درجه ۱۸ درجه است درجه را تا ۲۲ درجه بالا برده بودند و موزها بر اثر گرمای زیاد نرم شده بودند. کسی که این کار را کرده بود زیر بار کارش نمی‌رفت. بالادستی‌ها تک‌تک بچه‌ها را توبیخ کردند اما هیچ کدام گردن نگرفتند چون مسئولیتی نداشتند تا اینکه بعدها قضیه رو شد.
«سلطانیه» نماینده شاپور غلامرضا، علیرغم اینکه در وقت کار بسیار آدم جدی و منضبطی بود، از حق نباید گذشت که به موقع‌ش هم مردانگی داشت و با وجود اینکه با شاپورغلامرضا حشر و نشر داشت، مرد مؤمن و نمازخوانی بود و بعد از انقلاب هم در ایران ماند.
توگوشی، نتیجه بی‌احترامی به سرباز ایرانی!اما بشنوید از مهندس «رحمان‌خان» یا مستر رحمان؛ مهندس چاق و خپلی که در داخل گرنکو به او خانه داده بودند و با اهل وعیالش در آنجا زندگی می‌کرد و شبانه‌روز کار نظارت بر سردخانه را بر عهده داشت و از بدجنسی‌اش فقط این را بگویم که به هیچ وجه دوست نداشت به ایرانی‌ها کار یاد بدهد! در موقع لزوم از پاکستان نیرو وارد می‌کرد و یک هفته آموزش می‌داد. تازه معلوم نبود طرف چقدر سواد داشت که بعد از یک هفته او را به عنوان مهندس به سردخانه‌های دیگر می‌فرستاد. مستر رحمان نماینده تام‌الاختیار شرکت گرنکو بود و هر سردخانه‌ای که در ایران فروش می‌رفت به او یک امتیاز می‌دادند و او هم منحصراً از نیروهای پاکستانی متخصص استفاده می‌کرد.
بالاخره قصه حکمرانی مستر رحمان بر سردخانه گرنکو این طور تمام می‌شود که یک روز سر یک قضیه به کارمند سرباز توهین می‌کند و آقاسلطانیه هم نامردی نمی‌کند و به خاطر بی‌احترامی به سرباز ایرانی چنان توگوشی به او می‌زند که ۲ دور، دور خودش می‌چرخد و کلاً اخراج می‌شود.
منبع: جنوب نیوز
کلیدواژه: شاپور غلامرضا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jonoubnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جنوب نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۸۵۵۹۷۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بستنی ایرانی در کدام کشورها پرطرفدار است؟ | خارجی ها بستنی ایرانی را با این طعم‌ها دوست دارند | جدیدترین قیمت بستنی قیفی، متری، سنتی و ویژه را ببینید
همشهری آنلاین-مرضیه ثمره‌حسینی: «در ایران روزانه حدود هزار و ۲۰۰تن بستنی مصرف می‌شود که از این میزان حدود هزار تن از سوی شرکت‌های صنعتی و ۲۰۰تن هم از سوی کارگاه‌ها و بستنی‌سازی‌های سنتی تولید می‌شود.» اینها را محمدجواد شکری، از فعالان صنعت تولید و تجارت بستنی در ایران در مورد آمار تولید و صادرات بستنی در کشور به همشهری می‌گوید. اما مهم‌تر از بستنی‌هایی که مصرف داخلی دارند، لژیونرها و صادراتی‌ها هستند؛ بستنی‌هایی که با برند ایرانی شهرت جهانی کسب کرده و دل مشتری‌ها را به‌دست آورده‌اند.
شکری در مورد صادرات بستنی می‌گوید: «بسیاری از شرکت‌های تولیدکننده ایرانی به کشورهای همسایه صادرات بستنی دارند؛ صادراتی که رکورد ۴۰۰تن بستنی در روز را به دست‌آورده است؛ بستنی‌هایی که بیشتر به عراق و کشورهای حوزه خلیج‌فارس مانند عمان و کویت و امارات به‌ویژه شهر دوبی می‌رسند. علاوه بر حوزه خلیج‌فارس، بستنی‌های ایرانی به کشورهای آذربایجان، گرجستان، قزاقستان، قرقیزستان و ازبکستان و حتی کشورهای آفریقایی مانند لیبی هم صادر می‌شود و صادرکنندگان نیم‌نگاهی هم به بازار چین دارند.»
مردم جهان بستنی ایرانی را با چه طعم‌هایی دوست دارند؟شکری با بیان اینکه صادرات بستنی ایرانی به کشورهای دیگر با توجه به فرهنگ و ذائقه هر کشوری و با بسته‌بندی‌های مختص هر منطقه انجام می‌شود، می‌گوید:« چینی‌ها مزه‌های ایرانی مانند رز، گلاب و زعفران را خیلی دوست دارند و کشورهای همسایه شمال ایران طعم زردآلو را می‌پسندند.»
این فعال صنعت تولید و تجارت بستنی با بیان اینکه بستنی ایران حتی به آمریکا و کانادا هم صادرات می‌شود، می‌گوید: «هرچند صادرات ما به این کشورها محدود به ایرانیان ساکن در آنجا می‌شود اما در شهرهایی مانند تورنتو عرضه بستنی ایرانی به جز فروشگاه‌های ایرانی به فروشگاه‌های غیرایرانی هم رسیده، ضمن اینکه به‌دنبال توسعه صادرات بستنی به آمریکا هم هستیم.»
بستنی زعفرانی ابتکار ایرانیبستنی از فرنگ به ایران رسید. ناصرالدین‌شاه قاجار در سفر به فرانسه بعد از خوردن بستنی میوه‌ای فرانسوی، عاشق این دسر جذاب شد و به خدم‌وحشم خود دستور داد طرز تهیه آن را از فرانسوی‌ها بگیرند و به ایران بیاورند و اینگونه شد که پای بستنی به ایران باز شد. نخستین کسی که در تهران بستنی درست کرد «ممد ریش» نامی بود که با چرخ دوره‌گردی‌اش روانه کوچه و بازار می‌شد و بستنی می‌فروخت. پس از او، اکبر مشتی(مشدی) به بستنی رنگ و بوی ایرانی داد و بستنی زعفرانی تولید کرد. طعم این بستنی آنقدر خاص و خوب بود که خیلی زود در میان ایرانیان و جهانیان محبوب شد. اواخر دهه۴۰ شمسی، دستگاه‌های بستنی‌سازی وارد ایران شدند و بستنی در طعم‌ها و برندهای مختلف عرضه شد.
بستنی گران شده، مشتری آب رفتهمغازهداران می‌گویند رشد قیمت این خوراکی پرطرفدار باعث شده تقاضا برای خرید بستنی کاهش پیدا کند. رئیس اتحادیه بستنی، آبمیوه و کافی‌شاپ تهران با تأیید این موضوع می‌گوید: «تورم بر میزان تقاضا برای آبمیوه و بستنی اثرگذار بوده و تقاضا تا حدودی کم شده است. برای همین با وجود اینکه هزینه‌ها بیش از ۵۰درصد افزایش یافته است، صنف ما برای حمایت از مصرف‌کنندگان و برای حفظ بازارمان، تصمیم گرفت امسال فقط حدود ۲۰درصد افزایش قیمت داشته باشد».
محسن مبرا، ضمن تأکید بر اینکه بستنی قیمت مصوب ندارد، ادامه می‌دهد: «از سال۱۴۰۲ بنا بر مصوبه سازمان حمایت، دیگر نرخ مصوب نداریم و نرخ‌ها از سوی خود تولیدکننده‌ها تعیین می‌شود.»
قیمت انواع بستنی در بازارکماکان ارزان‌ترین بستنی بازاری بستنی یخی است. بستنی یخی میوه‌ای در برندهای مختلف ۷ هزار تومان است. بستنی چوبی میلکی۱۰ هزار تومان، بستنی کیم ۱۰ هزار تومان، بستنی کیک تیرامیسو ۱۵ هزار تومان، قیفی ۱۵ هزار تومان، بیسکورول ۲۰ هزار تومان، بستنی لیوانی ماراش با شیر بز ۳۰ هزار تومان، بستنی چوبی سالار ۳۰ هزار تومان و بستنی مگنولیا ۴۰ هزار تومان است.
همچنین بستنی یک لیتری طالبی و وانیلی۸۰ هزار تومان است.
هر کیلو بستنی سنتی ساده هم در تهران بین ۱۳۰ تا ۱۷۰ هزار تومان و نوع ویژه و ۴ مغز آن بین ۲۰۰ تا ۲۷۵ هزار تومان است. هر کیلو بستنی میوه‌ای هم در طعم‌های مختلف انبه، توت‌فرنگی و غیره بین ۱۵۰ تا ۱۹۰ هزار تومان است.
اگر بخواهید بستنی سنتی در میزان کم سفارش دهید یک ظرف کوچک بستنی سنتی حدود ۴۰ هزار تومان و یک ظرف کوچک بستنی میوه‌ای شامل ۴ اسکوپ (هر اسکوپ بین ۱۵ تا ۲۰ هزار تومان) حدود ۷۰ هزار تومان است. اگر هوس بستنی قیفی هم کنید هر عدد آن بین ۱۵ تا ۲۵ هزار تومان است. بستنی قیفی متری هم که در بعضی مغازه ها عرضه می شود با توجه به اندازه کوچک، متوسط و بزرگ به قیمت ۵۰ هزار، ۶۰ هزار و ۷۰ هزار تومان فروخته می‌شود.
کد خبر 848579 منبع: روزنامه همشهری برچسب‌ها صادرات قیمت - تنظیم بازار بستنی و فالوده عراق عمان امارات
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند